1. Reactie op het blogbericht van Lien Marivoet over de film patsers:
Lien, leuk blogbericht!
Ik heb patsers onlangs ook gezien en jouw blogbericht verwoordt exact wat ik voelde tijdens (en na) de film. Waar Patser nog die frisse, brutale energie had die recht uit de straten van Antwerpen kwam, voelt dit vervolg inderdaad als een glimmend verpakte maar inhoudsloze poging om Hollywood na te bootsen — zonder de ziel, zonder de punch.
De overdaad aan snelle cuts en visuele trucjes werkte voor mij eerder verwarrend dan meeslepend. Het voelde als kijken naar een eindeloze videoclip, met amper ruimte voor echte opbouw of emotie. En dat spirituele engeltje/duiveltje-element? Eerder kinderachtig dan grappig of betekenisvol. Ik vond het zelfs afleiden van de rest.
Je opmerking over de castkeuze vond ik ook heel herkenbaar: BV’s die in een serieuze misdaadfilm duiken, maar je het gevoel geven dat je naar een sketch van Tegen de Sterren Op kijkt in plaats van een geloofwaardige scène. Matteo Simoni is echt de enige die nog wat geloofwaardigheid en charisma in zijn rol weet te steken, zonder hem zou deze film gewoon volledig uit elkaar vallen.
Kortom: veel glitter, weinig guts. Een gemiste kans. Ik had gehoopt op een waardig vervolg maar het lijkt meer op een verplichte tussenstap naar een deel drie, in de hoop dat die wél weer de vonk terugbrengt. Fingers crossed, maar voorlopig blijft het bij veel bling blink weinig boem boem.
2. Reactie op een blogbericht van Ann Van Beurden over werkwoorden in het Engels:
https://annvanbeurden.wixsite.com/blog-ann/vakliteratuur
Wat een heerlijk herkenbaar stuk! Ik heb al zo vaak met mijn handen in het haar gezeten over hoe ik nu precies moet schrijven: "ik heb gezoomd" of "gezoemd"? (en dan bedoel ik niet het geluid van een bij 🐝). Het is echt een opluchting om te weten dat ik niet de enige ben die af en toe struikelt over dat hele Engelstalige hype.
Superinteressant ook om te lezen dat er effectief data achter zit, dat mensen het meest worstelen met die woorden als backspacen, leasen en produc(en). En fijn dat er wat versoepeling komt in die spellingregels, want soms voelde het alsof ik een grammatica-examen deed tijdens het tikken van een WhatsAppje naar mijn vriendinnen.
Groot applaus voor het artikel én voor jouw samenvatting! Ik ga sowieso eens rondsnuffelen op Gespeld.nl en de test onderaan het artikel doen. Nu al benieuwd of ik ga slayen of strugglen… 😎
3. Mijn reactie op het blogbericht van Bénédicte Van Paeschen over het boek 'Hoe ik per ongeluk een boek schreef':
https://bvanpaeschen5.wixsite.com/cultuurconfituurx/post/de-zoon-van-de-berentemmer
Wat een heerlijk blogbericht! Ik moet eerlijk toegeven: ik heb Hoe ik per ongeluk een boek schreef zelf nog niet gelezen, maar na jouw stukje ben ik er echt benieuwd naar geworden. De titel klinkt inderdaad eerder als iets luchtigs en grappigs, dus ik snap helemaal dat je dacht even een ‘pauzeboekje’ uit de leeslijst te pakken. En dan meteen die eerste zin... boem, binnenkomen doe je zo.
Het klinkt als zo’n boek dat stiekem onder je huid kruipt zonder dat je het meteen doorhebt. Ik hou van verhalen die op het eerste gezicht eenvoudig lijken maar ondertussen zoveel gevoel en gelaagdheid bevatten. Dat het boek tegelijk serieus en ontroerend is maar ook hoopvol en herkenbaar, maakt het des te interessanter. Katinka klinkt als een prachtig personage en van die overbuurvrouw Lidwien krijg ik nu al het gevoel dat ze me iets zou kunnen leren, ook al heb ik geen schrijfplannen (of talent ).
Ook heel tof hoe je het linkt aan de les Nederlands — ik kan me helemaal voorstellen dat dit boek een mooie aanleiding kan zijn om met leerlingen dieper te praten over personages, emoties en hoe een verhaal ook in de kleinste dingen kan zitten. De schrijftips klinken als een leuke bonus voor iedereen die stiekem droomt van een eigen boek (of gewoon van beter leren schrijven).
Kortom: je hebt me helemaal overtuigd. Dit boek schuift mooi op in mijn leeslijstje. Dankjewel voor de aanstekelijke aanrader!