Wanneer leerlingen meepraten, verandert de klas.
- r0654736
- 5 dagen geleden
- 2 minuten om te lezen
REACTIE OP:
Toen ik het artikel las waarin de Vlaamse Scholierenkoepel zich mengt in het debat over de dalende onderwijskwaliteit, voelde ik meteen: hier wil ik iets mee doen. Als toekomstig leerkracht Nederlands maak ik deel uit van een generatie die straks mee verantwoordelijk wordt voor dat onderwijs waar nu zoveel over te doen is. Het gaat over meer dan dalende resultaten of toetsen: het gaat over de vraag hoe we jongeren blijven motiveren, uitdagen en ondersteunen. En omdat taal en communicatie de kern zijn van ons vak, raakt dit debat mij rechtstreeks.
Wat mij het meest raakte, is dat leerlingen zélf hun stem laten horen.De VSK stelt dat het debat over onderwijskwaliteit te vaak over leerlingen gaat, maar zelden mét hen. Als toekomstig leerkracht geloof ik dat onderwijs pas echt kwaliteitsvol is wanneer leerlingen zich gehoord voelen.Hun mening over wat goed of minder goed loopt, kan een waardevolle spiegel zijn voor het onderwijs van morgen en dus ook voor mij als leraar in wording. Daarnaast sprak het idee van kwaliteit als beleving mij aan, niet enkel de leerstof of de cijfers tellen, maar ook de betrokkenheid, de veiligheid en de motivatie van leerlingen. Dat zijn precies de aspecten waarin het vak Nederlands een verschil kan maken: taal als middel om jezelf te uiten, te begrijpen en deel te nemen aan de samenleving.
Hoe heb ik het ervaren?
Het artikel las ik met een mengeling van bezorgdheid en hoop.Bezorgdheid, omdat de signalen van dalende kwaliteit herkenbaar zijn, ook tijdens de opvolging van studenten op mijn huidige job zie ik soms hoe motivatie en taalvaardigheid onder druk staan. Tegelijk voelde ik hoop, omdat de stem van jongeren serieus genomen wordt.
Ik besef dat mijn culturele groei niet alleen gebeurt door boeken of theater, maar ook door het volgen van actuele maatschappelijke debatten.Het artikel deed me nadenken over mijn rol als toekomstige leraar: wil ik enkel kennis overdragen, of ook bijdragen aan een cultuur van dialoog en betrokkenheid? Mijn antwoord is duidelijk: ik wil een leerkracht zijn die taal gebruikt om te verbinden tussen leerlingen, tussen ideeën, tussen school en samenleving.
Ik kijk nu anders naar het begrip “onderwijskwaliteit”: het gaat niet enkel over leerdoelen, maar ook over menselijkheid.Als toekomstige leerkracht wil ik niet alleen dat mijn leerlingen goed kunnen schrijven of analyseren, maar ook dat ze zichzelf durven uiten, zich gehoord voelen en begrijpen dat hun stem ertoe doet.Dat inzicht maakt mijn beleving van onderwijs breder en rijker.
Reflectie
Als toekomstig leerkracht Nederlands voel ik me gesterkt door wat de Vlaamse Scholierenkoepel aankaart. Kwaliteit in onderwijs begint niet bij cijfers, maar bij mensen, bij leerlingen die zich betrokken voelen, en bij leraren die durven luisteren. Dit artikel heeft me doen inzien dat mijn rol meer is dan lesgeven: het is meebouwen aan een cultuur van dialoog, taal en vertrouwen. En dat, denk ik, is de mooiste uitdaging die er bestaat.
Opmerkingen