‘Patsers 2025’: Fast, Flashy & Fataal

‘Patsers 2025’: Fast, Flashy & Fataal

Na het succes van Patser (2018) keren regisseurs Adil El Arbi en Bilall Fallah terug met Patsers, een film die opnieuw de straten van Antwerpen als decor gebruikt voor een explosief misdaadverhaal. Maar weet deze sequel de magie van het origineel te evenaren of blijft het hangen in herhaling?

Een verhaal van ambitie, verleiding en ondergang

Hoewel Adamo beweert zijn criminele verleden grotendeels achter zich te hebben gelaten, naar eigen zeggen beperkt hij zich nog tot vijftien procent criminaliteit, blijkt al snel dat zelfs dat minimale percentage genoeg is om hem opnieuw in de problemen te brengen. Hierdoor komt het verhaal van Patsers eerder traag op gang.

De film snijdt belangrijke thema’s aan over macht en sociale ongelijkheid:  is de drang naar macht een kwestie van vrije keuze of het gevolg van een systeem dat jongeren zonder kansen de verkeerde richting op duwt? Hierin doet Patsers denken aan films als City of God (2002), waarin de grens tussen slachtoffer en dader flinterdun is. Dit zorgt ervoor dat je als kijker snel sympathie krijgt voor de personages.

Een visueel spektakel maar ten koste van een sterk verhaal

Net als zijn voorganger barst Patsers van de stijl: neonverlichting, snelle montages en een opzwepende soundtrack dompelen de kijker onder in een wereld vol adrenaline.

Misschien zelfs te veel adrenaline, waardoor het minder toegankelijk wordt voor een breed publiek. In tegenstelling tot de filmstijl laat het verhaal echter te wensen over. Er is weinig diepgang en veel personages komen nauwelijks tot hun recht.

De soundtrack, met bijdragen van opkomende hiphop-artiesten uit België en Nederland, speelt een cruciale rol. De muziek weerspiegelt de dualiteit van het straatleven: enerzijds de opwinding van roem en rijkdom, anderzijds de dreiging en het gevaar die ermee gepaard gaan.

Acteerprestaties en geloofwaardigheid

Nora Gharib keert terug als Badia, dit keer in een sterkere, meer gelaagde rol. Ze fungeert als het morele kompas van de film, wat haar personage een nieuwe dimensie geeft.

Toch zijn niet alle personages even sterk uitgewerkt. Sommige bijrollen, vooral de buitenlandse criminelen, voelen stereotiep aan. Dit doet afbreuk aan de nuance die de film op andere momenten wél probeert te brengen.

Vergelijking met het origineel: evolutie of herhaling?

Een van de grootste vragen bij sequels is: voegt de film iets nieuws toe? Hier is het antwoord gemengd. Patsers bouwt verder op de thematiek van het origineel en voegt een bredere maatschappelijke dimensie toe. Op verhalend vlak voelt de film soms eerder als een herhaling: opnieuw zien we jongeren die zich laten meeslepen in de criminaliteit, opnieuw loopt het uit de hand en opnieuw rijst de vraag of ze ooit kunnen ontsnappen.

Conclusie: Fast, Flashy & Fataal

Patsers 2025 is een visueel meeslepende film die de energie van het origineel vasthoudt en verrijkt met een sterkere maatschappelijke lading. De filmstijl, soundtrack en acteerprestaties tillen de film naar een hoger niveau maar het verhaal voelt te vertrouwd aan. Voor fans van de eerste Patser en liefhebbers van stijlvolle misdaadfilms is dit een aanrader maar wie op zoek is naar een frisse invalshoek zal wellicht niet volledig bevredigd worden.